Cześć wszystkim! Jestem Filip i planuję w przyszłe lato założyć na działce niewielką pasiekę. Pszczelarstwem interesowałem się od kilku ładnych lat, ale dopiero od niedawna mam gdzie zrealizować moje marzenie o pszczołach. Obecnie intensywnie czytam na ten temat, oglądam filmiki na yt i nawet miałem okazję popracować już w pasiece z jednym pszczelarzem. Jak każdy na początku, stoję przed wyborem typu ula, na którym będę gospodarował. Lubię tradycję i w zasadzie byłem już zdecydowany na ul warszawski zwykły, ale natknąłem się w internecie na ul japoński, TBH i właśnie ul Warré. Dwa pierwsze jakoś nie przypadły mi do gustu, ale zafascynował mnie ul Warré. Jestem świeżo po lekturze książki ks. Warré i super, że istnieje tak kompleksowy podręcznik. Znalazłem też tę zacną stronę i bardzo się cieszę, że w ul ludowy jest obecny i w Polsce, bo to niestety sprawa dosyć niszowa w naszym kraju i mało kto o tym wie. Bardzo chciałbym mieć kiedyś taki ul i widzę tutaj dużo ciekawych informacji i dyskusji na forum, które dostarczają cennych wskazówek. Może przy odrobinie szczęścia sam kiedyś dołączę do społeczności pszczelarzy Warré :) Cieszę się, że tu trafiłem :) Pozdrawiam, Filip

Cześć Filip, witaj na forum! Ul Ludowy to nie tylko inny rodzaj ula, to również (a może przede wszystkim) całkiem inne podejście do pszczół. Podejście pod wieloma względami sprzeczne ze współczesnymi metodami prowadzenia gospodarki pasiecznej. Ul Warre to mniej zachodu, mniej inwazyjnych czynności, mniej stresu zarówno dla pszczół jak i pszczelarza, no i... mniej miodu. Ul Warre to propozycja dla miłośników pszczoły, których nie interesuje otwieranie ula w każdą niedzielę i dla których ilość kilogramów miodu z ula nie jest pierwszorzędną motywacją. Warto też być trochę majsterkowiczem, bo najlepszy ul to taki, który sobie sami zbudujemy. :) Nie wahaj się pytać tu na forum, jeśli napotkasz jakiekolwiek wątpliwości podczas przygody z ulem Ludowym. Wszystkiego dobrego! Mateusz

Dzięki za ciepłe powitanie :) Oczywiście mam dziesiątki pytań dotyczących gospodarki jak i samej konstrukcji ula. Planuję zbudować ul samodzielnie. Po budowie domku zostało mi sporo desek sosnowych o grubości 25 mm, ale mają szerokość 15 cm. Czy klejenie desek ze sobą do czoła aby uzyskać 21 cm szerokości jest wykonalne? Szkoda takich fajnych desek wyrzucać i od razu myślałem o nich pod kątem ula :) Z góry dzięki za odpowiedź :)

Jasne, że można łączyć deski - na ukryte wkręty, pióro/wpust, kołkami, klejem na ścisk bok do boku, itd. Sposobów jest wiele. Ja tego nie robię tylko dlatego, że to żmudna robota do której brak mi zarówno czasu, jak i cierpliwości. Jeśli dobrze wykonane, to taki blat z łączonych desek mniej pracuje niż lite drewno. Jeśli użyjesz kleju to uważaj by był niedostępny dla pszczół, nigdy nie wiadomo. Alternatywa to wykonanie "pół korpusów" o wysokości 10,5 cm, snozy umocować na górnym "pół-korpusie" a rączki przytwierdzić do dolnego. Jeden z moich uli tak właśnie wykonałem: https://imgpile.com/images/w3UkUN.jpg Mateusz

Tak myślałem, że klejonka może się mniej wypaczać, ale miałem obawy o lotne związki organiczne w kleju do drewna. Prawdopodobnie musiałbym dać więcej kleju na zewnętrznej połowie deski i może zdałoby to egzamin. Czy z Twojego doświadczenia deska 25mm wystarczy do przezimowania rodziny na toczku? Nie mam stebnika, ale chyba zapasy pokarmu odgrywają większą rolę niż ocieplenie ula. W ogóle mam dużo rozterek jeśli chodzi o izolację termiczną ula Warré, bo jako nieocieplony raczej nie powinien stać w miejscu nieosłoniętym od słońca, prawda? Mam na działce tylko małe sadzonki drzewek i zastanawiam się, jak mógłbym ochronić pszczoły przed nadmiernym słońcem.

Z tymi lotnymi związkami to fakt, jakieś ryzyko przeniknięcia śladowych ilości do miodu pewnie jest. Przy opcji "pół korpusów" ten problem znika, bo żadnego kleju nie ma, działa tylko grawitacja, no i propolis. Wg opata Warré, ścianki o grubości 24 mm są wystarczające do zimowli na toczku: https://ulwarre.pl/pszczelarstwo_dla_wszystkich_5/#s052_uwagi Moje ule nie mają więcej, a mieszkam w górach. Myślę, że duże znaczenie może mieć gatunek drewna - im lżejsze, tym cieplejsze (bo tym więcej zawiera powietrza). Ja używam daglezji, a to właśnie bardzo lekkie drewno. Ciekawym patentem jest słomianka: https://ulwarre.pl/pszczelarstwo_dla_wszystkich_5/#s071_slomianka Nigdy dotąd nie korzystałem z tego wynalazku, ale na przyszłą jesień chyba spróbuję. Jeśli idzie o słońce i jego szkodliwy wpływ na pszczoły to niby prawda, zresztą Warré pisze "słońce w południe to największy wróg pszczelej rodziny", ale w tym roku postanowiłem postawić dla testu jeden z moich uli w pełnym słońcu i... nic się nie dzieje. Nawet przy 30 st nie ma żadnej brody. To ul z poduszką wypełnioną owczą wełną i przykryty kostką tarasową: https://imgpile.com/images/R0l58C.jpg Mateusz

Z tym półkorpusem to faktycznie bardzo ciekawy pomysł, nie wpadłbym na to :) Wybrałem się dzisiaj do lokalnego składu drzewnego i udało mi się kupić tarcicę sosnową o szerokości 28 cm i grubości 28 mm, więc może będzie mniej klejenia desek. Jak będę miał wolną chwilę, to zabieram się za docinanie. Tutaj pojawia się kolejne pytanie czy można składać ul z korpusów o różnej grubości ścianek? Intuicja podpowiada mi, że tak, tylko trzeba ustawić korpusy o cieńszych ściankach niżej, żeby woda nie podchodziła, prawda? Ja mieszkam na Lubelszczyźnie i nasze zimy też są raczej z tych chłodniejszych, więc stąd moje obawy. Ale myślę, że dla pszczół, jeśli będą miały zapasy, to do przeżycia.

Deski o szerokości 28 cm to luksus, gratuluję znaleziska. U mnie ciężko takie nabyć. Korpus składa się z czterech ścianek - skoro masz zapas desek 15 cm to mógłbyś je wykorzystać do wykonania jednej lub dwóch ścianek w każdym korpusie, bez klejenia (warto niemniej wykonać suche łączenie pióro-wpust aby uniknąć ewentualnego powstania szpary). Jedyna znana mi wada użycia korpusów o różnych grubościach ścianek w jednym ulu to ta, do której sam doszedłeś: woda może próbować wciskać się pomiędzy korpusami zamiast spływać, jeśli grubsze ścianki znajdą się niżej. W praktyce to ma niewielkie znaczenie, bo przy prawidłowym daszku (który odstaje poza obrys ula) deszcz nie powinien nagminnie bić po ściankach. Jeśli użyłbyś słomianki, to ta zupełnie zlikwiduje problem, bo deszcze będzie po niej spływał. Pozwoliłaby też ochronić ścianki ula przed wiatrem, ograniczając tym samym jego wychłodzenie zimą. Nie jest to niezbędne, ale w naszych klimatach (Lubelszczyzna / Centralna Francja - temperatury u nas bardzo podobne) to niewątpliwie fajny plus dla spokojniejszej zimowli. Mateusz

Z pióro-wpustem jest u mnie ten problem, że mam bardzo prymitywny "park technologiczny" i używam głównie piły tarczowej do obróbki desek, przez co jest niestety raczej zgrubna. Tak, ta słomianka to zdecydowanie ciekawy kierunek w celu dokładnego docieplenia ula. A jak można dokładnie oszacować zapasy na zimowlę? Ksiądz Warre pisze o 12 kilogramach wystarczających na przetrwanie francuskiej zimy. Czytałem w podręczniku pszczelarskim, że 10 cm2 plastra Dadanta zawiera z dwóch stron około 300 gramów miodu. Idąc tym tokiem, na 8 pełnych snozach Ula Ludowego powinno się znajdować około 14,5 kg zapasów, jeśli przyjmiemy ten przelicznik. Jak to wygląda w Twoim przypadku? Bombarduję Cię pytaniami, ale bardzo chciałbym mieć ul Warre i jestem trochę jak dziecko we mgle i próbuję sobie poukładać w głowie mój plan na pasiekę :) Dzięki za wszystkie dotychczasowe wskazówki!

Oszacowanie zapasów najprościej wykonać ważąc cały ul. Jest to sposób szybki i bezinwazyjny, potrzeba do tego tylko taniej, przenośnej wagi (np. bagażowa albo rybacka). Wystarczy zahaczyć wagę pod jedną ze stron ula i pociągnąć w górę aż bok ula lekko się uniesie. Następnie pomnożyć pomiar przez 2, odjąć ze 2 kg na pszczoły oraz odjąć wagę samych korpusów i dennicy. Ojciec Warré podaje, że jeden pełny korpus zawiera ok. 12-14 kg miodu, i to by się mniej więcej zgadzało z moimi obserwacjami. Mateusz

Ok, zatem w skrócie - rodzina potrzebuje jednego pełnego korpusu, żeby przetrwać zimę. To już jest dla mnie bardziej jasne :) W jednym ze starszych wątków na forum pisałeś, że planujesz powiększenie pasieki. Jakie są Twoje sposoby na zwiększenie liczby pni? Czy można powiększać pasiekę z ulami Warré robiąc odkłady w podobny sposób jak w ulach ramkowych, np. odkładając jeden korpus z pszczołami i dając im matkę? Ks. Warré pisze o powiększaniu pasieki przez rójki naturalne, hodowlane oraz kószki, ale to dla mnie trochę archaiczne opisy i nie do końca je rozumiem. Wpadł mi do głowy pomysł na wykorzystanie tych desek 15 cm - idealnie nadają się na zrobienie dennic!

Tak, można robić odkłady, ale to wg mnie niepotrzebe kombinowanie. Ul Warré pozwala na bardzo łatwe dokonywanie podziałów i sztucznych rojów. Ja praktykuję niemal wyłącznie sztuczne roje ponieważ uważam, że to sposób najskuteczniejszy, a zarazem najbliższy pszczelej naturze. Pisałem o tym ostatnio tutaj: https://ulwarre.pl/forum/?thread=1654452756 A z tych 15-centymetrowych desek możesz zrobić również poduszki, snozy oraz uchwyty korpusów. Mateusz

Dzięki za link, przyswoję sobie tę wiedzę, żeby mieć to w głowie gdy już wystartuję z pierwszą rodziną!